Ochotnicza Straż Pożarna w Radowie Małym

STOP WYPALANIU TRAW!!!

STOP WYPALANIU TRAW Przedwiośnie oraz wiosna jest okresem szczególnie trudnym dla strażaków ze względu na palące się zarośla, trawy na nieużytkach, wałach przeciwpowodziowych, łąkach oraz w przydrożnych rowach. Co roku ponad połowa pożarów w okresie od marca do maja to pożary suchych traw i zarośli. Utrzymuje się moda na bezmyślne podpalanie wszystkiego, co porośnięte jest usychającą trawą. Za ponad 94% przyczyn ich powstania odpowiedzialny jest człowiek.

Wypalanie traw jest jedną z najczęstszych przyczyn pożarów lasów i zabudowań gospodarczych. Wysuszona po zimie trawa pali się bardzo szybko przez co ogień rozprzestrzenia się w krótkim czasie, obejmując niejednokrotnie swoim zasięgiem ogromne powierzchnie. Trawy podpalane są przede wszystkim przez dzieci, dlatego też konieczna jest opieka nad nimi i uświadamianie im skutków zabawy z ogniem.

Negatywny wpływ wypalania traw na ludzi.

Wypalanie traw to jeden z najbardziej brutalnych sposobów niszczenia środowiska. Jest szkodliwe, zabronione i bardzo niebezpieczne. Mimo to każdej wiosny setki osób wypala trawy i roślinność, narażając takim bezmyślnym postępowaniem życie, zdrowie i mienie swoje oraz innych ludzi. Wypalanie traw to także jedna z istotnych przyczyn zatruwania atmosfery niebezpiecznymi związkami chemicznymi. Dym pochodzący z wypalania, powodując ograniczoną widoczność, bardzo często jest przyczyną wypadków i kolizji na drogach, a w konsekwencji dużych strat materialnych i osobistych tragedii. Każdy taki pożar, a co się z tym wiąże – każda interwencja sporo kosztuje. Koszt jednej interwencji wynosi od kilkuset do kilku tysięcy złotych, co rocznie, w skali kraju, daje kwoty rzędu milionów złotych. Należy także mieć na uwadze fakt, że wykorzystanie sił i środków do gaszenia pożarów traw, łąk i nieużytków może znacznie ograniczyć dyspozycyjność i wydłużyć czas dojazdu straży pożarnej do innego zdarzenia, w którym mogą być zagrożeni ludzie lub mienie znacznej wartości.

Ujemne skutki wypalania traw w rolnictwie.

Zostało naukowo udowodnione, że pożary traw są szkodliwe dla gleby, ponieważ ogień nie tylko zabija żyjące w trawie zwierzęta i mikroorganizmy, ale także ją wyjaławia. W trakcie wypalania ginie cała mikroflora i mikrofauna, a w wyniku tego gleba ubożeje. Odkrywa się też powierzchnia gleby, co może powodować erozję.

Wskutek wypalania traw, słomy i pozostałości roślinnych często powstają pożary lasów i terenów śródleśnych, stert, stogów, płodów rolnych, zabudowań i maszyn .

Po przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej rolnik może uzyskać dopłaty bezpośrednie do swoich gruntów. Jednym z decydujących kryteriów przyznania takiej dopłaty jest utrzymywanie gruntów rolnych w dobrej kulturze rolnej, przy zachowaniu wymogów ochrony środowiska. Ponadto rolnicy, którzy wypalają trawy nie mogą liczyć na subwencję z Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji w Rolnictwie.

Sankcje karne za wypalanie traw.

Wypalania traw zabrania:

- ustawa o ochronie przyrody, w tym art. 45 mówiący, że „zabrania się wypalania roślinności na łąkach, pastwiskach, nieużytkach, rowach, pasach przydrożnych, szlakach kolejowych lub w strefie oczeretów i trzcin” i art. 59 mówiący, że „ kto wypala roślinność na łąkach, pastwiskach, nieużytkach, rowach, pasach przydrożnych, szlakach kolejowych, w strefie oczeretów lub trzcin podlega karze aresztu albo grzywny”

- ustawa o lasach, w tym art. 30 ust. 3 mówiący, że „w lasach oraz na terenach śródleśnych, jak również w odległości do 100 m od granicy lasu, zabrania się działań i czynności mogących wywołać niebezpieczeństwo, a w szczególności: rozniecania ognia poza miejscami wyznaczonymi do tego celu przez właściciela lasu lub nadleśniczego, korzystania z otwartego płomienia, wypalania wierzchniej warstwy gleby i pozostałości roślinnych”.

Według art. 82 § 1 pkt 7 Kodeksu wykroczeń „kto nieostrożnie obchodzi się z ogniem lub wykracza przeciwko przepisom dotyczącym zapobiegania i zwalczania pożarów, a w szczególności w lesie lub na terenie śródleśnym albo w odległości mniejszej niż 100 m od granicy lasu:

- używa ciągnika lub innej maszyny bez należytego zabezpieczenia przed iskrzeniem,
- roznieca ogień poza miejscami wyznaczonymi do tego celu,
- pozostawia rozniecony ogień,
- korzysta z otwartego płomienia,
- wypala wierzchnią warstwę gleby lub pozostałości roślinne,
- porzuca nie ugaszone zapałki lub niedopałki papierosów,
- dopuszcza się innych czynności mogących wywołać niebezpieczeństwo pożaru

podlega karze aresztu, grzywny albo karze nagany”.

Według art. 163 § 1 Kodeksu karnego „ kto sprowadza zdarzenie, które zagraża życiu lub zdrowiu wielu osób albo mieniu w wielkich rozmiarach, mające postać pożaru podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10", natomiast według art. 164 § 1 „kto sprowadza bezpośrednie niebezpieczeństwo zdarzenia określonego w art. 163 § 1, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8”.