Następnie na czele z orkiestrą dętą, pocztami sztandarowymi, pułkiem ułanów, młodzieżą z klas mundurowych z Leżajska i Ropczyc, z przedstawicielami samorządu, służb mundurowych, z przedstawicielami firm i zakładów pracy, delegacjami placówek oświatowych oraz z mieszkańcami Ropczyc, odbył się przemarsz do Sanktuarium Matki Bożej Ropczyckiej. W roku bieżącym Szwadron Podkarpacie uświetnił obecnością naszą uroczystość aby na ręce JE ks. biskupa Jana Wątroby - Ordynariusza Diecezji Rzeszowskiej, przed obliczem Ropczyckiej Pani, dokonać złożenia sztandaru i zawierzenia członków 20. Pułku Ułanów.
Kolejnym punktem obchodów Święta Niepodległości był apel pamięci oraz złożenie wieńców i wiązanek kwiatów przez poszczególne delegacje pod Pomnikiem Pamięci. W kilku zdaniach burmistrz Ropczyc Bolesław Bujak odniósł się do symboliki patriotyzmu: Patriotyzm to miłość Ojczyzny, a Oczyzna to ludzie, kultura, historia, religia, obyczaje w których wyrośliśmy. Miłość Ojczyzny to nie chwile wzruszenia, ale uczciwa i twórcza praca dla niej, jak również rzetelne zdobywanie wiedzy przez młode pokolenia, dbałość o język ojczysty w mowie i piśmie, odpowiedzialność w polityce, troska o rodzinę, szacunek dla tradycji, dla wartości narodowych i chrześcijańskich oraz zdolność ponoszenia codziennych ofiar. Burmistrz złożył także zebranym życzenia: Z okazji święta naszego domu - Polski, życzę wszystkim samych dobrych myśli, ludzi i zdarzeń. Obyśmy potrafili cieszyć się naszą Ojczyzną, byli z niej dumni, dbali o nią na co dzień... Byśmy umieli być wdzięczni tą troską i radością, oddając hołd minionym pokoleniom
Centralnym punktem uroczystych obchodów rocznicy odzyskania niepodległości była msza św. w ceremoniale wojskowym, która odbyła się w ropczyckiej farze. Została ona odprawiona w intencji Ojczyzny. Przewodniczył jej JE ks. biskup Jan Wątroba. W homilii Ksiądz Biskup przypomniał, że 95 lat temu, po 123 latach niewoli „Polska zmartwychwstała”. W taki sposób naród odebrał cud odzyskania niepodległości. „(…)Boża opatrzność wyposażyła Polskę na drogę dziejów w krzyż i miecz: chrześcijaństwo i czyn zbrojny żołnierza. Krzyż i miecz wiodły Polskę przez stulecia zmagań i chwały. Krzyżem i mieczem wypowiadał naród w niewoli swoje prawa do bytu. Krzyżem przeżegnała zmartwychwstała Polska swoje nowe zadania i nowe powołanie. Mieczem, czyli żołnierskim trudem, krwią, walką podpisała swoją wolność”(…) - mówił Biskup Ordynariusz