Ochotnicza Straż Pożarna w Rossoszu powstała w 1906 r. , jako Ochotnicza Straż Ogniowa. Należy pamiętać, że na początku XX wieku Rossosz leżał w guberni siedleckiej, a zakładanie straży w guberniach Królestwa miało przyczyniać się do zmniejszania rozmiarów straszliwej plagi pożarów nękającej wsie i miasta, o najczęściej drewnianej zabudowie. Najgroźniejszym zjawiskiem były pożary zbiorowe, w których ogień niszczył po 300 – 400 budynków.
Wzrost ilości pożarów zbiorowych oraz celowych podpaleń na początku XX wieku w Królestwie, utwierdza nas w przekonaniu zasadności założenia straży w Rossoszu. Sprzyjająca była również sytuacja polityczna w Królestwie. Lata 1905 – 1907 to czas rewolucji w całym Cesarstwie Rosyjskim, a w Królestwie okres manifestowania odrębności państwowej, religijnej i mentalnej przez Polaków.
Lata I wojny światowej stały się pierwszym poważnym sprawdzianem patriotyzmu polskich strażaków. Niemal każda straż w Królestwie stawała się centrum polskości, polskiej kultury, tradycji i zapora dla rusyfikacyjnej polityki zaborcy. Gdy zarysowała się szansa na odbudowę państwa polskiego, wielu członków straży pospieszyło do Legionów. Strażacy tworzyli komitety bezpieczeństwa, milicje i straże obywatelskie na terenach opuszczonych przez wojska rosyjskie, a jeszcze nie zajętych przez armie niemieckie i austrowęgierskie. Szybko też strażacy podjęli aktywna współpracę z organizacjami niepodległościowymi i paramilitarnymi.
Na przełomie 1927 i 1928 r., rozpoczęto budowę nowej remizy strażackiej, w której powstanie zaangażowali się niemal wszyscy mieszkańcy Rossosza. Do tego czasu sprzęt strażacki mieścił się w szopie oraz starej kuźni.
Drewno potrzebne do budowy zebrano dzięki hojności mieszkańców gminy. Remizę budował Jan Marcinkiewicz przy pomocy wszystkich członków OSP, a nadzór nad budowa sprawował Jan Ogorzały. Strażacy sami wykonywali np.: drzwi do remizy, okna, wykładali sufity czy podłogi. Prace wykończeniowe trwały do 1929r.
Oprócz czuwania nad bezpieczeństwem przeciwpożarowym gminy i okolic, OSP w Rossoszu spełniała również funkcję ośrodka kulturalnego. Ogromny rozwój działalności kulturalnej nastąpił po 1927r. wraz z uzyskaniem nowego lokalu OSP zaczęła coraz częściej organizować wszelkiego rodzaju imprezy kulturalne i rozrywkowe. Urządzano zabawy lub wypożyczano salę strażacką w celu ich zorganizowania, a uzyskiwane dochody przeznaczane były w całości na cele strażackie.
W okresie II wojny światowej naczelnikiem straży w Rossoszu był Stanisław Czeranowski, którego działalność związana była również z aktywnością w innych strukturach politycznych i wojskowych lat okupacji.
W 1960r. podjęto starania o utworzenie orkiestry strażackiej. Oficjalnie reaktywowano orkiestrę OSP w Rossoszu w następnym roku. Kilka lat później w 1964r. rozpoczęto budowę nowej remizy. Uroczyste otwarcie i oddanie do użytku nowej remizy odbyło się w czasie obchodów dni strażaka w Rossoszu w dniach od 17 maja do 24 maja 1970r. W uroczystościach wzięli udział przedstawiciele władz powiatowych i wojewódzkich.
W 1985 roku rozpoczęto budowę trzeciego garażu przy remizie w Rossoszu. Większość prac budowlanych wykonano w tzw. czynie społecznym przez samych strażaków. Dodatkowe fundusze na dokończenie budowy czerpano z organizowanych przez członków OSP zabaw i dyskotek w budynku Gminnego Ośrodka Kultury w Rossoszu.
Obecnie OSP posiada remizę z 3 boksami garażowymi i świetlicę, w której odbywają się próby orkiestry dętej oraz imprezy kulturalno – rozrywkowe. Na wyposażeniu jednostki są trzy samochody strażackie: dwa średnie i jeden lekki oraz sprzęt niezbędny do prowadzenia akcji ratowniczo – gaśniczych.