Pierwsza pomoc tonącemu
1. Ocen sytuacje
2. Wezwij pomoc - poproś gapiów o pomoc, o wezwanie pogotowia oraz WOPR-u (nr do WOPR-u to 601 100 100) lub pod 112
3. Wybierz najbardziej bezpieczny sposób ratowania, wyciągania tonącego:
* za pomocą kola ratunkowego
* za pomocą liny
* z lodzi
* z pomostu podając rękę lub długi przedmiot tonącemu
4. Jeżeli to jest możliwe, nie wolno w żadnym wypadku dopuścić do faktu "oddychania" woda przez tonącego. Jak najszybciej należny wydostać go spod wody, a przy utracie przytomności, oddechu już w momencie wydobycia na powierzchnie zalecane jest podanie mu pierwszego sztucznego oddechu. Przy konieczności holowania go do brzegu, powtórzyć należny ten zabieg kilkakrotnie na płytkiej wodzie.
5. Po wyniesieniu na brzeg lub w ogóle przed rozpoczęciem ożywiania nie należy stosować żadnych zabiegów w celu usunięcia wody z przewodu pokarmowego i dróg oddechowych. Jest to zabieg powodujący stratę cennego czasu. W przewodzie pokarmowym nie dochodzi do oddychania.
6. Wykonujemy kolejno czynności reanimacyjne wedle schematu :
a) Sprawdź, czy poszkodowany reaguje
b) Głośno wołaj o pomoc
c) Udrożnij drogi oddechowe i sprawdź oddech – lekko odchyl głowę do tyłu i unieś żuchwę
d) Sprawdź, czy oddycha prawidłowo
e) Zadzwoń pod numer 112 lub 999
f) Wykonaj 30 uciśnięć klatki piersiowej
g) Wykonaj 2 oddechy
h) Kontynuuj resuscytację aż do przyjazdu pogotowia
6. Musimy także być psychicznie przygotowani na różne komplikacje, jakie mogą wystąpić przy stosowaniu ożywiania.
7. Kiedy zdołamy przywrócić oddech i krążenie, należny osobę ratowana ułożyć na boku w pozycji bocznej ustalonej, ponieważ w każdej chwili należy spodziewać się wystąpienia wymiotów. Nie wolno dopuścić do zachłyśnięcia się wymiocinami. Pozycja boczna w galerii pod artykułem.
Osobom, które odzyskały przytomność można podać do picia nie za gorąca, dobrze osłodzona herbatę. Absolutnie nie wolno podawać alkoholu. Należy zapewnić sucha odzież i cieple okrycie np. kocem termicznym
Uwaga! Każdy, nawet pozornie błahy przypadek tonięcia, przy którym podejrzenie o wciągniecie nawet niewielkich ilości wody do płuc musi być bezwzględnie skontrolowany przez lekarza.