Pierwszy dokument o istnieniu Straży Pożarnej w Wójcinie z 1927 roku nie istnieje, ale zgodnie z oświadczeniem świadków przyjęto ten rok jako początek historii tej organizacji. Pierwszymi którzy nadali jej kształt byli:
Franciszek Wiśniewski - naczelnik
Piotr Kaźmierczak i Ludwik Jędrusiak - komendanci
Straż organizował sołtys Wojciech Kopiński pod okiem burmistrza Strzelna Ciesielskiego i powiatowego naczelnika straży pożarnych Piątkowskiego. Prestiżową funkcję gospodarza pompy wodnej objął Wincenty Czubachowski. Zarząd ówczesnej straży istniał 3 lata. Zmieniali się naczelnicy, komendanci i gospodarze pomp. Trudno ustalić ich chronologię.
Historię straży tworzyli też: Józef Kozłowski, Stanisław Orlikowski, Czesław Czekała i Marian Bartkowiak. Dwaj ostatni prowadzili straż tuż przed wybuchem wojny. Podobno strażacy kiedyś nie mieli czego gasić, więc po cichu podpalali stary obiekt by "popisać się niespotykaną odwagą przy gaszeniu". Z tego powodu straż rozwiązano dyscyplinarnie na walnym zebraniu, by po pół godzinie przerwy zawiązać ją w tym samym składzie osobowym.
Strażacy firmowali też zabawy, a na scenie grano sztuki teatralne np. "Żydowskie swaty", "Hanusia kwiaciarka", "Orlęta". Organista miejscowego kościoła Antoni Zwoliński, ojciec byłego prezesa straży przygotowywał śpiew. Zamiłowany w teatrze Zachwieja udzielał wszelkiej pomocy amatorskim aktorom. Kapele ludową tworzyli strażacy grający na skrzypcach, kontrabasie, trąbce i klarnecie. Przed wojną z muzyką i śpiewem młodzież udawała się nad jezioro w wieczór sobótkowy puszczać wianki. Od 1927 roku wśród strażaków kultywowany jest ludowy zwyczaj pełnienia uroczystej warty przy grobie wielkanocnym. Pięknym wyrazem pamięci są pogrzeby, na których w pełnej gali i z zachowaniem ceremoniału żegna się druhów odchodzących na wieczną wartę.

W okresie wojny straż rozwiązano. Jednak od pierwszych dni wolności rozproszeni druhowie zawiązują organizację pod przywództwem Czesława Czekały. Z kolei pierwszym prezesem został Stefan Ćwikliński a naczelnikiem Józef Kozłowski. Z inicjatywy Kozłowskiego uzyskano z demobilu motopompę o pojemności 11 800 litrów.
W 1953 roku GRN w Wójcinie zakupiła samochód pożarniczy. Kierowcą został Alojzy Zwoliński. W 1957 roku otwarta została mała remiza a straż otrzymała stara skrzyniowca, który służył przez 16 lat. W 1973 roku rozbudowano zbyt małą dla niego remizę i rozbudowano świetlicę. Odtąd straż dysponuje obiektem z prawdziwego zdarzenia, który jednak został zmodernizowany. Prezes Henryk Zwoliński oraz druhowie Małecki i Prusinowski oraz inni dokonali szeregu prac adaptacyjnych wewnątrz obiektu dla rozwoju działalności kulturalnej i sportowej.
W 50 rocznicę powstania OSP społeczeństwo Wójcina ufundowało jednostce sztandar. Prezesem był wówczas Bogdan Jarka a naczelnikiem Jan Małecki. W zaszczytnej służbie strażackiej wyróżniali się: Stefan Ćwikliński, Edward Piskalski, Józef Kozłowski, Czesław Czekała, Kazimierz Orlikowski, Alojzy Zwoliński, Bernard Walczak, Jan Jarek, Jan Połczyński, Bogdan Jarka, Jan Małecki, Stanisław Mysłowiecki, Józef Prusinowski, Henryk Zwoliński, Józef Sadowski, Feliks Kaźmierczak, Władysław Sarnowski.
W dniu 17 maja 1987 roku rozpoczęto uroczyście obchody "Dni Ochrony Przeciwpożarowej" w gminie. W tym dniu odbyły się:
- przegląd jednostek OSP
- zawody młodzieżowych drużyn pożarniczych
- uroczysty przemarsz strażaków
- koncert zespołu muzyczno-wokalnego OSP Wójcin
- wspólne spotkanie strażaków
Kulminacyjnym punktem Dni Ochrony Przeciwpożarowej był jubileusz 60-lecia jednostki OSP w Wójcinie w dniu 31 maja 1987 roku.
W dniu 8 października 1995 roku strażacy jednostki OSP Wójcin przeżyli wielką uroczystość w czasie której wręczono nowy sztandar i nowy samochód bojowy marki Star. W kościele odbyła się uroczysta Msza Święta dla strażaków celebrowana przez ks. Eugeniusza Ryszkę oraz zaproszonych księży i kapelana. W czasie Mszy Świętej zostały poświęcone nowe sztandary OSP Wójcin i OSP Jeziora Wielkie oraz nowy wóz bojowy. W drugiej części imprezy dokonano aktu odznaczeń sztandarów i wręczenia za ofiarną pracę i 70 letnią służbę dla Ojczyzny i Narodu statuetek i dyplomów obu jednostką.