Druhowie, Szanowni Goście!
24 luty 1908 r. - to symboliczna data inaugurująca działalność pożarniczą w Kunowie. W tym bowiem dniu odbyło się Walne Zgromadzenie mieszkańców Kunowa i okolic, na którym podjęto decyzję o utworzeniu straży i wybrano Zarząd Straży Ogniowej. Pierwszym prezesem został dziedzic majątku Chocimów Gustaw Ośniałowski, a naczelnikiem sekretarz gminy Andrzej Linowski. Do straży wstąpiło 46 osób. Wcześniej, bo 20.12.1907 r. na wniosek mieszkańców gubernator radomski zatwierdził Statut Straży. Z funduszów tzw. "miejskich' zakupiono uzbrojenie osobiste strażaków, sikawkę ręczną oraz 4 beczkowozy dwukołowe. W Rynku dla potrzeb strażaków wybudowano wspinalnię oraz przyrządy gimnastyczne dla ćwiczeń. Od początku działalności straż nie ogranicza się tylko do spraw czysto pożarniczych, ale prowadzi i rozwija życie towarzyskie kulturalne w środowisku przez co zyskuje sobie duże uznanie i szacunek mieszkańców.
Po trzech latach działalności w 1911 r wybrany zostaje nowy zarząd, prezesem którego zostaje ksiądz kanonik Lucjan Muszalski- Proboszcz Parafii Kunów, zaś naczelnikiem Leon Malanowicz— dzierżawca majątku Kunów, którego jednak władze rosyjskie nie zatwierdziły na to stanowisko z uwagi na jego działalność rewolucyjną. Zastąpił go Sekretarz Gminy Michał Chrząstowski. Dalszy rozwój straży trwa aż do wybuchu wojny. I wojna światowa odbiła się negatywnie w działalności straży. Najpierw wojska rosyjskie zmobilizowały do swojej armii kunowskich strażaków, z których 6 nie wróciło z wojny, poległych na polach bitewnych, następnie nacierające wojska niemieckie zniszczyły tabor strażacki,
część zabierając ze sobą, pozostałą topiąc w rzece Kamiennej. Mimo tych uwarunkowań pozostała część zwłaszcza starszych druhów działa dalej, oczekując lepszych czasów. Po zakończeniu wojny ożywia swą działalność, podobnie jak
inne organizacje, straż pożarna. Przystąpiono do uzupełnienia i remontu zniszczonego taboru. Pozyskuje się nowych członków kierując ich na różne kursy i przeszkolenia. Powołano nowy zarząd. W 1920 roku straż przyjmuje nowy 'statut, zatwierdzony przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych. Przyjmuje się też nazwę "Towarzystwo Straży Ogniowej Ochotniczej". Dużą pomoc strażakom okazuje miejscowe społeczeństwo, pomaga w uzupełnianiu potrzebnego sprzętu i wyposażenia osobistego. Dobrowolnie zobowiązuje się dostarczać konie do pożarów według ustalonej listy, jako jedyny wówczas środek pociągowy beczek. Strażacy mają swoich przedstawicieli w zjazdach prowincjonalnych, jak również w ogólnopolskim zjeździe w Warszawie. W roku 1927 Nietulisko Duże a w 1929 Kunów nawiedzają duże pożary. Strażacy w tych akcjach ratowniczych potwierdzają swoje
bardzo dobre przygotowanie, odwagę i bohaterstwo. W trakcie gaszenia tych pożarów kilku strażaków Ulega poparzeniom i innym urazom.W dowód uznania straż kunowska dostaje awans do III grupy. W wiele wydarzeń obfitował rok 1935. Najpierw do straży przyłączona została 20-osobowa orkiestra dęta. W tym też roku uroczyście obchodzono jubileusz 25-lscia straży. Podczas tych uroczystości, społeczeństwo, jako wyraz wdzięczności, przekazuje strażakom cenny dar sztandar. Od tego roku sztandar jednostki staje się żywą lekcją historii Ochotniczej Straży Pożarnej w Kunowie. Przechodzi, jak straż, różne koleje losu, wzloty i upadki w takich okresach jak okupacja hitlerowska, lata powojenne, odzyskanie wolności i trwa do chwili obecnej. W 1954 roku zakupiona zostaje motopompa "Silezla''. Rozwija się ruch artystyczny. Strażacy organizują zabawy, festyny, loterie fantowe - gromadząc w ten sposób fundusze na nowy sprzęt. Jednak ta wspaniała praca nie trwa długo. Wybuch wojny przerwał rozkwit działalności strażackiej. Część strażaków powołano do wojska. Remiza zostaje zajęta na magazyn. Sprzęt strażacki, umundurowanie, instrumenty muzyczne, sztandar rozlokowano w prywatnych domach, głównie strażaków. Ograniczona została jama praca strażaków. Strażacy przeszli do konspiracji, pomagając partyzantom. Było to możliwe, gdyż organizowano nocne dyżury w strażnicy. Na nasz sztandar partyzanci składali przysięgę. Nie obyło się bez strat osobowych. Po zakończeniu wojny niezwłocznie przystąpiono do ożywienia życia
strażackiego. Minęło dużo czasu zanim dopracowano się normalnego trybu pracy, ale dalekiego od pamiętnych czasów przedwojennych. W 1952 r. przyjęto nowy statut dostosowany do istniejących warunków. W 1955 r. wyłoniła się sprawa przejęcia orkiestry przez Fabrykę. W 1955 r. ku wielkiej radości straż otrzymuje z demobilu samochód wojskowy i nową motopompę, tym samym zostaje zaszeregowana do typu "S". Dla potrzeb straży zostaje wybudowany w Rynku zbiornik na wodę. W 1965 r. bohaterstwem wykazało się dwóch naszych druhów ratując znajdujące się pod załamanym lodem na Kamiennej dwie tonące dziewczynki. Z okazji 55-lecia jednostki i 1000-lecia państwa polskiego straż otrzymuje drugi sztandar oraz z Komendy Wojewódzkiej nowy samochód. Pierwszy sztandar, ze znanych nam powodów, musi być przechowywany w ukryciu. Następuje dalszy rozwój straży. Podnoszone są kwalifikacje na różnych kursach, osiągane coraz lepsze wyniki w zawodach. W 1969 roku zostaje założona Młodzieżowa Drużyna Pożarnicza chłopców, która po roku przygotowań zajmuje I miejsce w zawodach powiatowych w Wyszmontowie. W tym też roku rozpoczęto starania budowy nowej strażnicy. Powołano komitet budowy i przy dużym zaangażowaniu strażaków oraz społeczeństwa rozpoczęto budowę w 1970 r. Oprócz odnoszonych sukcesów jednostkę nie omijały również
nieszczęścia. W 1974 r. zginął w wypadku samochodowym jadąc do pożaru kierowca samochodu a kilku strażaków odniosło obrażenia ciała. W 1976 roku po sześciu latach wysiłków i społecznej pracy zakończono budowę strażnicy. Strażacy osiągnęli wytyczony cel, mają do dyspozycji ładny obiekt. W tym też roku z Komendy Wojewódzkiej otrzymujemy drugi samochód "Żuk", w związku z czym straż została zaliczona do typu S-2.
Z okazji obchodów 70-lecia jednostki sztandar zostaje odznaczony Złotym Medalem "Za Zasługi dla Pożarnictwa". W uroczystościach wzięło udział 11 jednostek OSP, liczne grono zaproszonych gości oraz społeczeństwo Kunowa. Uroczystość została upamiętniona wbijaniem gwoździ do tablicy pamiątkowej. W roku 1980 wyposażono świetlicę w krzesła, stoliki, urządzono pokój dla zarządu, zakupiono 29 mundurów wyjściowych.' Było to możliwe dzięki wsparciu finansowym głownie Wspólnoty Ziemi Gromadzkiej. W organizowanym w tamtych latach współzawodnictwie przeciw-pożarowym odnosiliśmy sukcesy nie tylko na szczeblu gminnym ale i wojewódzkim. W latach 1984, 1985 i 1986 otrzymaliśmy nagrody Wojewody za zajęte I miejsca w tym współzawodnictwie. Sukcesy odnoszone były również w zawodach pożarniczych nie tylko strażaków ale i drużyny młodzieżowej. Wraz z gazyfikacją Kunowa dokonano podłączenia strażnicy do sieci gazowej, co umożliwiło w 1982 r. wymianę ogrzewania węglowego na gazowe dzięki wsparciu Rady Osiedla przy zakupie pieca gazowego, co znacznie poprawiło sprawność bojową. W tym też roku strażacy społecznie dokonali remontu kapitalnego dachu. Dzięki funduszom Wspólnoty Ziemi Miasta Kunowa odnowiony został zabytkowy sztandar, pomoc strażaków przy wymianie dzwonów kościelnych, zdobycie mistrzostwa województwa przez MDP chłopców, udział w 25 akcjach ratowniczych oraz dowożenie wody dla mieszkańców Bukowia, Udzicowa i Kolonii Miłkowskiej z uwagi na panującą suszę to dorobek tylko jednego roku. Z dniem 1 stycznia 1991 roku zgodnie z ustawą o ochronie przeciwpożarowej całkowite utrzymanie jednostek OSP przeszło do urzędów gmin. Cały majątek naszej jednostki Komenda Rejonowa przekazała Urzędowi Miasta i Gminy. Budynek i jego wyposażenie stało się mieniem komunalnym gminy.
Po przywróceniu obchodów Dnia Strażaka na 4 maja – Dzień Patrona Św. Floriana, odbyła się I Krajowa Pielgrzymka Strażaków do Częstochowy, w której licznie wzięli udział członkowie naszej jednostki. Z ciekawszych wydarzeń odnotować należy jeszcze:
- rejestrację naszej jednostki w Sądzie Wojewódzkim jako stowarzyszenie "Ochotnicza Straż Pożarna w Kunowie" - 1992 r.
- założenie MDP dziewcząt - 1995 r.
- włączenie jednostki do Krajowego Systemu Ratownictwa Gaśniczego-1995 r.
- wykonanie kapitalnego remontu strażnicy - 1997 r.
Każdego roku w tygodniu ochrony przeciwpożarowej odbywają się spotkania z przedszkolakami połączone ze zwiedzaniem strażnicy i jej pamiątek. Dużo pracy wkładamy w przygotowanie konkursu "Młodzież Zapobiega
Pożarom". Trzykrotnie zwycięzcy konkursu gminnego z Kunowa zajmowali I miejsca w konkursie wojewódzkim.
Strażacy nie ograniczają się tylko do działań czysto pożarniczych. Aktywnie uczestniczą w życiu środowiska, trudno bowiem znaleźć taką dziedzinę życia, w której nie brali by udziału strażacy. Zawsze uczestniczyli l uczestniczą w uroczystościach kościelnych, środowiskowych, strażackich. Pomagają w usuwaniu skutków powodzi, poszukiwaniu osób zaginionych
i innych wydarzeniach miasta i gminy. Działalność straży w dużej mierze zależy od osób kierujących pracami tej jednostki. Na przestrzeni tych 90 lat funkcje prezesów pełnili kolejno:
Ośniałowski Gustaw, ks.kan. Muszalski Lucjan, ks.kan. Posłuszyński Paweł, Kruszewski Janusz, hrabia Wielopolski Aleksander, Skura Władysław, Kacznorowski Edmund, Mazur Józef, Bieńka Jan, Szczurkiewicz Władysław, Banaczkowski Marek i Ćwiek Władysław.
Naczelnikami byli w kolejności:
Linowski Andrzej, Malanowicz Leon, Chrząstowski Michał, Malanowicz Józef, Wroński Stanisław, Cichosz Julian, Mazur Julian, Leśkiewicz Jan, Banaczkowski Julian, Gawron Józef, Rokoszny Adam, Szczurkiewicz Władysław, Małowski Bogusław, Makowski Jerzy, Gawron Józef i Małowski Bogusław.
Najlepsi prezesi i naczelnicy sami wiele nie osiągną, jeżeli nie ma właściwej współpracy z instytucjami i organizacjami. Dlatego na zakończenie pragnę szczególnie serdecznie podziękować za dobrą współpracę, wspieranie naszych potrzeb i zrozumienie naszej społecznej działalności:
wszystkim strażakom z jednostki i całego terenu,
Burmistrzowi i całemu Zarządowi Miasta i Gminy w Kunowie
- Radzie Miejskiej w Kunowie
- Wspólnocie Ziemi Miasta Kunowa
- Komendzie PSP w Ostrowcu
- Zarządowi Wojewódzkiemu ZOSP w Kielcach
Komendzie Wojewódzkiej PSP w Kielcach
i innym, którzy wspierają naszą działalność.